Το τσάι έχει πικρή γεύση, γιατί οι Κινέζοι το πίνουν ακόμα;

         Οι Δυτικοί αγαπούν τον καφέ και οι Κινέζοι πίνουν συχνά τσάι. Τα δύο ποτά έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: όσο έντονο και αν είναι το άρωμα του καφέ ή όσο διαυγές κι αν είναι το τσάι, έχουν πικρή γεύση όμως οι άνθρωποι απολαμβάνουν τη γεύση τους. Η διαφορά είναι ότι ενώ οι Δυτικοί προσθέτουν συνήθως ζάχαρη στον καφέ, οι Κινέζοι σπάνια συγκαλύπτουν την πικρή γεύση του τσαγιού.

Η αρχική φύση του τσαγιού είναι πικρή και στην αρχαιότητα ονομαζόταν «πικρό τσάι». Θα ήταν ψέμα να πούμε ότι στον κόσμο άρεσε το πικρό ποτό από την αρχή. Δοκιμάστε ένα ανίδεο παιδί με λίγο τσάι και θα αρνηθεί να το πιεί. Είναι επίσης αλήθεια ότι οι έφηβοι προτιμούν να πίνουν κόκα κόλα παρά τσάι.

Πριν το τσάι γίνει έθιμο κατανάλωσης τσαγιού, το ένστικτο των ανθρώπων ήταν αποκρουστικό. Για παράδειγμα, όταν οι εθνοτικές μειονότητες στα σύνορα πίνουν τσάι, θα προσθέτουν γάλα και ζάχαρη για να το "μαγειρέψουν". Όταν πίνουν τσάι στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική, θα προσθέτουν μέντα, μπαχαρικά, ζάχαρη κ.λπ.

Γιατί λοιπόν οι Κινέζοι άντεξαν την πικρή γεύση του τσαγιού και εξακολουθούν να τους αρέσει; Υπάρχει μια σταδιακή διαδικασία ανάπτυξης και αποδοχής.

1.

Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική λέει ότι «η πικρία μπαίνει στην καρδιά, μπορεί να εξαγνίσει τη φωτιά και την υγρασία». Όταν οι άνθρωποι τρώνε πικρά φαγητά και ποτά, μπορεί υποσυνείδητα να έχουν αποφασίσει ότι ορισμένα από τα αποτελέσματα του πικρού μπορούν να επιτύχουν καθαρισμό της θερμότητας και αποτοξίνωση ή άλλες ανάγκες του οργανισμού, παρόλο που είναι πικρό, αλλά και πρόθυμο να το δεχτεί, και θα του γίνει συνήθεια μετά από πολύ καιρό.

Το τσάι επίσης δεν χρησιμοποιείται απευθείας για κατανάλωση εξαρχής. Από την αρχική συμβατότητα με άλλα φαρμακευτικά υλικά για να γίνει συνταγή, ο Lu Yu στη δυναστεία των Τανγκ υποστήριξε την προσθήκη αλατιού στη σούπα του τσαγιού για γεύση, και μόνο στη Δυναστεία των Σονγκ το τσάι μπορούσε να το πιει κανείς καθαρά.

Μέχρι στιγμής, το έθιμο της κατανάλωσης τσαγιού έχει διαμορφωθεί σταδιακά και η πικρή γεύση του τσαγιού έγινε σταδιακά γενικά αποδεκτή και έχει γίνει πραγματικά χόμπι.

2.

Η προθυμία των ανθρώπων να αποδεχθούν την πικρή γεύση του τσαγιού οφείλεται επίσης στη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της τεχνολογίας παρασκευής τσαγιού, η οποία έχει βελτιώσει την πικρή γεύση του.

Για παράδειγμα, στη Δυναστεία Μινγκ, το τηγανητό πράσινο τσάι χρησιμοποιήθηκε για να αντικαταστήσει το πράσινο στον ατμό σε μια μεγάλη περιοχή.

Η εφαρμογή σύγχρονων τεχνικών παρασκευής τσαγιού, όπως η ξήρανση του πράσινου τσαγιού και η ανακίνηση του τσαγιού oolong, έχει μειώσει σε κάποιο βαθμό την πικράδα του τσαγιού. Για ένα άλλο παράδειγμα, μετά την αποθήκευση του τσαγιού Pu-erh για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι πικρές και στυπτικές ουσίες θα αποικοδομηθούν αργά, θα μεταμορφωθούν ή ακόμα και θα εξαφανιστούν και η γεύση της σούπας τσαγιού θα γίνει απαλή, γλυκιά και βαριά.

3.

Η γεύση του τσαγιού είναι στην πραγματικότητα ένα συντονισμένο σύμπλεγμα πολλών γεύσεων. Το καλό τσάι είναι πάντα γλυκό μετά την πικρία και ρευστό μετά το στυπτικό...

Τα αμινοξέα και άλλες ουσίες που περιέχονται στο τσάι μπορούν πράγματι να διαλυθούν μετά την πικρή γεύση, και σταδιακά να επιστρέψουν προς τη γλυκύτητα, δίνοντας στους ανθρώπους μια ευχάριστη γεύση και πνεύμα.

Όταν οι άνθρωποι σχηματίζουν γευστική εξάρτηση και συνήθειες κατά τη διαδικασία της κατανάλωσης τσαγιού, η πικρία δεν είναι πλέον πρόβλημα.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ   ΚΑΙ   ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ      :                         

Πηγή:         Λογαριασμός Yiwu Tongqing,  puercn.com

Οι πληροφορίες είναι πολύτιμες για κοινή χρήση,  εάν υπάρχουν προβλήματα πνευματικών δικαιωμάτων,   επικοινωνήστε για διαγραφή.